Ο Χένρι κοίταξε την Μαρία χαρούμενος. Ήταν ένα αγόρι. Εκείνη ιδρωμένη και ματωμένη το τύλιξε μέσα σε ένα βρώμικο κουρέλι και το έβαλε στην αγκαλιά της. Ήταν μια δύσκολη γέννα. Η οικογένεια του Χένρι τώρα αριθμούσε δέκα παιδιά. Δέκα πανέμορφα νεγρακια. Ήταν Σεπτέμβριος του 1913.
O Jesse Owens μεγάλωσε στο Κλίβλαντ της Γιουεσέι κι όπως όλα τα μικρά μαύρα αγόρια εκείνης της εποχής ανέπτυξε ορισμένες ικανότητες από πολύ νωρίς, όπως το τρέξιμο. Βασικά μόνο το τρέξιμο. Όσο θυμόταν τον εαυτό του από μικρο έτρεχε. Συνέχεια έτρεχε. Έτρεχε να γλιτώσει από τους λευκούς συνομήλικους του, έτρεχε να προλάβει το λεωφορείο που δεν σταματούσε στην στάση για 'κεινον, έτρεχε να προλάβει το άνοιγμα του ζαχαροπλαστείου πριν φτάσουν σε αυτό οι πρώτοι πρωινοί λευκοί πελάτες. Γενικώς έτρεχε.
Ο Jesse μεγάλωσε, πήγε στο πανεπιστήμιο του Οχάιο χωρίς υποτροφία κι αμέσως έλαμψε με τις αθλητικές του επιδόσεις κερδίζοντας οκτώ εθνικά κολεγιακά πρωταθλήματα στον στίβο. Παρα το αξιοθαύμαστο των επιδόσεων του όμως έπρεπε να ζει στους κοιτώνες του πανεπιστήμιου μόνο για έγχρωμους. Έτρωγε σε εστιατόρια μόνο για έγχρωμους και διέμενε σε ξενοδοχεία μόνο για έγχρωμους.
Το ένα ρεκόρ ερχονταν μετά το άλλο και το χρώμα του δέρματος του Jesse παρέμεινε το ίδιο. Μαύρο. Ήρθε το 1936, μια εποχή που η Ευρώπη σάπιζε από τον ναζισμό του Χίτλερ και τον φασισμό του Μουσολίνι. Ο Jesse κλήθηκε να συμμετάσχει στην ολυμπιακή ομάδα της Γιουεσέι. Ένας έγχρωμος θα ανταγωνιζόταν λευκούς συναθλητές του στο λίκνο του ναζισμού. Είναι η στιγμή που λες "μισό να φέρω τα ποπ κορν και να σβήσω τα φώτα". Ναι, θα 'χε πολύ "πλάκα"...
Ο Jesse σε εκείνους τους Ολυμπιακούς αγώνες κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στα 100 μέτρα, στα 200 μέτρα, στο άλμα εις μήκος και στην σκυταλοδρομία. Ο Χίτλερ χαιρέτισε κι έσφιξε το χέρι στους αθλητές της ναζιστικής Γερμανίας μα απέφυγε να χαιρετήσει τον Jesse. Λίγο αργότερα ο νέγρος αθλητής δήλωσε:
"Ο Χίτλερ είχε πολύ πιεσμένο πρόγραμμα. Απλά έτυχε να φύγει πριν την απονομή των μεταλλίων. Μα σας διαβεβαιώ πως καθώς πήγαινα στα αποδυτήρια και πέρασα από τις θέσεις των επισήμων τον χαιρέτησα και με χαιρέτησε. Νομίζω πως είναι άκομψο να σχολιάζουμε αρνητικά ένα επίσημο πρόσωπο πόσο μάλλον όταν φιλοξενουμαστε σε μια ξένη χώρα".
Ο Jesse έζησε το μίσος στο πετσί του. Στο Κλίβλαντ όπου μεγάλωσε, στο Οχάιο όπου σπούδασε και στην ναζιστική Γερμανια όπου κατέρριψε όλα τα ρεκόρ. Αργότερα ο ίδιος δήλωσε ότι τιποτ' απ' όλα αυτά δεν τον ενόχλησε. Τον ενόχλησε μόνο η αδιαφορία της ίδιας του της χώρας που εκπροσώπησε. Η αθλητική ομοσπονδία της Γιουεσέι καθώς και ο ίδιος ο πρόεδρος δεν έκαναν ούτε μια αναφορά για τα κατορθώματα του νέγρου αθλητή.
Ο Jesse δεν πλούτησε. Εξαργύρωσε την φήμη του με έργο. Πάλεψε για τα δικαιώματα των νέγρων στην Αμερική και σε ολόκληρο τον κόσμο κι εναντιώθηκε στις φυλετικές διακρίσεις.
Πέθανε τον Μάρτιο του 1980.
Δέκα χρόνια αργότερα γεννήθηκε αυτή η κοπέλα:
O Jesse Owens μεγάλωσε στο Κλίβλαντ της Γιουεσέι κι όπως όλα τα μικρά μαύρα αγόρια εκείνης της εποχής ανέπτυξε ορισμένες ικανότητες από πολύ νωρίς, όπως το τρέξιμο. Βασικά μόνο το τρέξιμο. Όσο θυμόταν τον εαυτό του από μικρο έτρεχε. Συνέχεια έτρεχε. Έτρεχε να γλιτώσει από τους λευκούς συνομήλικους του, έτρεχε να προλάβει το λεωφορείο που δεν σταματούσε στην στάση για 'κεινον, έτρεχε να προλάβει το άνοιγμα του ζαχαροπλαστείου πριν φτάσουν σε αυτό οι πρώτοι πρωινοί λευκοί πελάτες. Γενικώς έτρεχε.
Ο Jesse μεγάλωσε, πήγε στο πανεπιστήμιο του Οχάιο χωρίς υποτροφία κι αμέσως έλαμψε με τις αθλητικές του επιδόσεις κερδίζοντας οκτώ εθνικά κολεγιακά πρωταθλήματα στον στίβο. Παρα το αξιοθαύμαστο των επιδόσεων του όμως έπρεπε να ζει στους κοιτώνες του πανεπιστήμιου μόνο για έγχρωμους. Έτρωγε σε εστιατόρια μόνο για έγχρωμους και διέμενε σε ξενοδοχεία μόνο για έγχρωμους.
Το ένα ρεκόρ ερχονταν μετά το άλλο και το χρώμα του δέρματος του Jesse παρέμεινε το ίδιο. Μαύρο. Ήρθε το 1936, μια εποχή που η Ευρώπη σάπιζε από τον ναζισμό του Χίτλερ και τον φασισμό του Μουσολίνι. Ο Jesse κλήθηκε να συμμετάσχει στην ολυμπιακή ομάδα της Γιουεσέι. Ένας έγχρωμος θα ανταγωνιζόταν λευκούς συναθλητές του στο λίκνο του ναζισμού. Είναι η στιγμή που λες "μισό να φέρω τα ποπ κορν και να σβήσω τα φώτα". Ναι, θα 'χε πολύ "πλάκα"...
Ο Jesse σε εκείνους τους Ολυμπιακούς αγώνες κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στα 100 μέτρα, στα 200 μέτρα, στο άλμα εις μήκος και στην σκυταλοδρομία. Ο Χίτλερ χαιρέτισε κι έσφιξε το χέρι στους αθλητές της ναζιστικής Γερμανίας μα απέφυγε να χαιρετήσει τον Jesse. Λίγο αργότερα ο νέγρος αθλητής δήλωσε:
"Ο Χίτλερ είχε πολύ πιεσμένο πρόγραμμα. Απλά έτυχε να φύγει πριν την απονομή των μεταλλίων. Μα σας διαβεβαιώ πως καθώς πήγαινα στα αποδυτήρια και πέρασα από τις θέσεις των επισήμων τον χαιρέτησα και με χαιρέτησε. Νομίζω πως είναι άκομψο να σχολιάζουμε αρνητικά ένα επίσημο πρόσωπο πόσο μάλλον όταν φιλοξενουμαστε σε μια ξένη χώρα".
Ο Jesse έζησε το μίσος στο πετσί του. Στο Κλίβλαντ όπου μεγάλωσε, στο Οχάιο όπου σπούδασε και στην ναζιστική Γερμανια όπου κατέρριψε όλα τα ρεκόρ. Αργότερα ο ίδιος δήλωσε ότι τιποτ' απ' όλα αυτά δεν τον ενόχλησε. Τον ενόχλησε μόνο η αδιαφορία της ίδιας του της χώρας που εκπροσώπησε. Η αθλητική ομοσπονδία της Γιουεσέι καθώς και ο ίδιος ο πρόεδρος δεν έκαναν ούτε μια αναφορά για τα κατορθώματα του νέγρου αθλητή.
Ο Jesse δεν πλούτησε. Εξαργύρωσε την φήμη του με έργο. Πάλεψε για τα δικαιώματα των νέγρων στην Αμερική και σε ολόκληρο τον κόσμο κι εναντιώθηκε στις φυλετικές διακρίσεις.
Πέθανε τον Μάρτιο του 1980.
Δέκα χρόνια αργότερα γεννήθηκε αυτή η κοπέλα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου