Μίλα της

Μετά από δέκα χρόνια αποφάσισα να αφήσω το αμάξι και να επιλέξω τα μέσα μαζικής μεταφοράς για τις μετακινήσεις μου. Μια επιλογή μάλλον επιβεβλημένη.

Περίμενα λοιπόν στην στάση το λεωφορείο ναρκωμένος από τον χειμωνιάτικο αρρωστημένο ήλιο γεμίζοντας τα αυτιά μου με Waldek και πασχίζοντας να κρατήσω την επαφή μου με την πραγματικότητα σε μηδαμινά επίπεδα. Μια πραγματικότητα που περιέκλειε μαυροντυμένες γιαγιάδες, σκυθρωπά παππούδια και λοιπούς "μυρωδάτους" συντοπίτες μου οι οποίοι επέμεναν πεισματικά να κρατούν μούτρα στο σαπούνι.


Που και που άνοιγα λιγάκι τα μάτια μου ελπίζοντας κάποια στιγμή να δω το γαμολεωφορείο να πλησιάζει. Σε κάποιο απ' αυτά τα που και που είδα ένα γκομενάκι.

Μάλλινο παλτό, μαύρο μαλλί, πως το λένε ρε γαμώ το αυτό το κούρεμα που τα μπροστά πέφτουν έτσι ίσια ως τα φρύδια; Τέλος πάντων. Κατακόκκινα χείλη, λευκό δέρμα...

Άκου, μη σου λέω τώρα... τι να σου πω; Δεν θα μπορέσω να σε κάνω να καταλάβεις με τις λέξεις. Όχι επειδή εκείνη ήταν κάτι το απερίγραπτο κι εξαίσιο, όχι. Πφφφ! Πως να το πω γαμώ την πουτάνα μου...

Λειτουργούμε όλοι σε συγκεκριμένες συχνότητες. Πως θα μπορούσε ποτέ μια συσκευή WiFi να σου εξηγήσει τί ήταν αυτό που την έκανε να λειτουργήσει; Ακολουθεί μονόλογος ενός WiFi εκτυπωτή:

"Δεν ξέρω ρε φίλε μου! Εκεί που καθόμουν minding my own business ξαφνικά ΚΛΑΤΣ! Κάτι διαπέρασε τα κυκλώματά μου. Ρεύμα γέμισε τα μέσα μου χωρίς να το περιμένω. Τα μελάνια μου χύνονταν απ' τις γραφίδες μου κι άρχισα να ξερνοβολάω τη μια Α4 μετά την άλλη."

Ε, κάπως έτσι ένιωσα κι εγώ με αυτό το γκομενάκι. Μου 'κανε κλατς. Κλικ. Τσουπ. Ντόινγκ. Σβιιιιιινννν. Βρρρρουμμμμ.

Ο κος Waldek με ρώτησε υπομονετικά απ' τα ακουστικά του MP3 player "φίλε να συνεχίσω ή με γράφεις;"


Σας γράφω κύριε Waldek. Σας γράφω.

Ένα λεωφορείο έφτασε στην στάση. Οι πόρτες άνοιξαν. Κόσμος κατέβηκε. Κόσμος ανέβηκε. Ανέβηκε κι εκείνη. Το λεωφορείο έφυγε.

Έστειλα μήνυμα στον κολλητό μου τον οποίο όπως θα έχεις διαπιστώσει αναφέρω συχνά στις αναρτήσεις μου. Είναι κάτι σαν τον χορό στο αρχαίο θέατρο. Συμπληρώνει το δράμα.

(εγώ) "Φίλε είδα μια κοπέλα στη στάση που... γάμα τα..."

(εκείνος) "Μίλα της."

...

10 σχόλια:

  1. Απαντήσεις
    1. "Ένα λεωφορείο έφτασε στην στάση. Οι πόρτες άνοιξαν. Κόσμος κατέβηκε. Κόσμος ανέβηκε. Ανέβηκε κι εκείνη. Το λεωφορείο έφυγε."

      Διαγραφή
  2. Μοιάζει με ταινία... (υπαρκτή, μικρού μήκους), έχουν μιλήσει γι αυτό και τραγουδοποιοί και συ και γω και πολλοί.
    Ωραίο. για όσο. τόσο.

    Αν της μίλαγες τι θα της έλεγες?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το σχέδιο είναι: θα είσαι σε εκείνη τη στάση για μερικά μερόνυχτα και θα προβάρεις την ατάκα. Φυσικά δε θα το ομολογήσεις ποτέ σ αυτή, μη σε περάσει και για stalker :p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. οκ. τωρα βαλε τον εαυτο σου στη θεση της. αυτο ακριβως. kk ty bb.

      Διαγραφή
  4. της μιλάς: δεν είσαι απαραίτητα πέφτουλας,εξαρτάται τι θα πεις. Όχι δεν έχω προτάσεις ή συμβουλές,σ'εμάς τις γυναίκες αρέσουν οι εκπλήξεις.

    το κούρεμά μας μάλλον το λένε αφέλειες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή