O φίλος μου ήταν σαφής: "Παράτα ό,τι κάνεις κι έλα". Ε δεν έκανα και τίποτα σπουδαίο. Τα συνηθισμένα. Ραντεβουδάκι σε μπαράκι. Την συνάντησα με πονηρούς σκοπούς και καταλήξαμε δύο πολύ καλές φιλενάδες. Κάποια στιγμή να μου εξηγήσω πώς το καταφέρνω αυτό. Πάντα όμως.
Ξημερώματα Κυριακής. Πάρτι γενεθλίων κάπου στα Εξάρχεια. Έφτασα στην πολυκατοικία. Από μακριά πρόσεξα μέσα στην είσοδο, πίσω από το τζάμι ένα ζευγάρι να χαμουρεύεται στα σκοτάδια. Πλησίασα. Η ξανθούλα κρατούσε την πόρτα μισάνοιχτη και είχε χταποδιάσει το τυπάκι. Από διακριτικότητα χαμήλωσα το βλέμμα μου κι έσπρωξα απαλά την πόρτα να μπω. Μην τους ενοχλήσω. Καν'τε-δουλειά-σας τύπου.
Προχώρησα προς τις σκάλες αφήνοντας το ζευγάρι πίσω μου. Άκουσα την ξανθιά να γουργουρίζει λιώμα απ' το ποτό: "Κάτσε λίγο ακόμα μμμχχμρρρμμμ! Μην φεύγεις μμμννιεχχμμμρρρ!". Αχ, έρωτας σκέφτηκα μα αμέσως η σκέψη μου πάγωσε όταν άκουσα την απάντηση του τύπου: "Μωρό μου έχω γραφείο αύριο". Και δεν ήταν οι λέξεις που μ' έκαναν να κοιτάξω πάνω απ' τον ώμο μου μα η χροιά της φωνής. Γυναικεία. Τους κοίταξα. Ήταν δύο κοπέλες. Μια λιάρδα ξανθούλα και μια μελαχρινή φελάχα.
Πάντα θεωρούσα τον εαυτό μου πολύ προχώ. Μερικές φορές πιστεύω πως οι gay φίλοι μου είναι πιο συντηρητικοί κι από 'μένα. Μα άλλο να το λες κι άλλο να το βλέπεις. Ή κάνεις.
Λοιπόν στην αρχή ξαφνιάστηκα. Μετά χαλάρωσα. Ίσως να "ενθουσιάστηκα" και λίγο. Μα είπαμε. Πάνω απ' όλα διακριτικότητα. Επίσης με κοίταξαν και λίγο στραβά. Δεν φοβήθηκα τη μελαχρινή φελάχα που είχε να πάει γραφείο. Την άλλη σκιάχτηκα. Την κομμάτια. Γυάλιζε το μάτι της.
Πήρα το ασανσέρ και χτύπησα το κουδούνι. Οκ, είπα εδώ θα 'ναι πιο γήινα τα πράματα. Μου άνοιξαν. Fuck it. Πεντ' έξι κορίτσια χόρευαν ξυπόλυτα παρέα με ένα milfάκι. Τα ηχεία βαρούσαν κάτι σε Brit Punk. Ουρά στην τουαλέτα που περνούσε μέσα απ' την κουζίνα και κατέληγε στο δίπλα διαμέρισμα.. Τα παπούτσια μου κολλούσαν απ' τα χυμένα ποτά στο πάτωμα. Ιδρωτίλα και καπνός. Παράδεισος!
Το ένστικτο του σωστού party animal με οδήγησε στο μπαρ. Το κακό με το να σκας σε ένα πάρτι πάνω στο peak time είναι ότι δεν υπάρχει τίποτα στο μπαρ παρά μόνο κρασί. Βρήκα τον φίλο μου και πιάσαμε μια θέση ώστε να παρακολουθούμε τα πάντα πανοραμικά. Είναι μυστήριο συναίσθημα να είσαι sober όταν όλοι οι άλλοι είναι κομμάτια. Πολύ περίεργο. Σου φαίνονται όλα διαφορετικά.
Μα δεν είχα χρόνο να γίνω. Έπρεπε να φύγουμε να συνεχίσουμε τη νύχτα μας αλλού. Εκείνος βγήκε από το διαμέρισμα. Λίγο πριν τον ακολουθήσω συνέβει αυτό: Η εορτάζουσα κατέβρεξε τους πάντες με νερό. Το dance floor έγινε παγοδρόμιο. Τρεις γκόμενες έσκασαν με τον κώλο. Το milfάκι στ' αρχίδια του, συνέχισε να χορεύει. Και οι κοπέλες το ίδιο. Πεσμένες στα πατώματα. Χόρευαν σαν να μην υπάρχει αύριο.
Το αύριο ξημέρωσε. Η μελαχρινή φελάχα πήγε τελικά στο γραφείο της. Άνοιξε το pc της και χάιδεψε τις μελανιές στο λαιμό της. Είδε στο κινητό της ένα μήνυμα: "ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ"
Οι γυναίκες και στα χειρότερα τους είναι μικρές θεές.
Και γυναίκα να 'μουν πάλι γυναίκες θα μ' άρεσαν.
Μα πάλι...
Ξημερώματα Κυριακής. Πάρτι γενεθλίων κάπου στα Εξάρχεια. Έφτασα στην πολυκατοικία. Από μακριά πρόσεξα μέσα στην είσοδο, πίσω από το τζάμι ένα ζευγάρι να χαμουρεύεται στα σκοτάδια. Πλησίασα. Η ξανθούλα κρατούσε την πόρτα μισάνοιχτη και είχε χταποδιάσει το τυπάκι. Από διακριτικότητα χαμήλωσα το βλέμμα μου κι έσπρωξα απαλά την πόρτα να μπω. Μην τους ενοχλήσω. Καν'τε-δουλειά-σας τύπου.
Προχώρησα προς τις σκάλες αφήνοντας το ζευγάρι πίσω μου. Άκουσα την ξανθιά να γουργουρίζει λιώμα απ' το ποτό: "Κάτσε λίγο ακόμα μμμχχμρρρμμμ! Μην φεύγεις μμμννιεχχμμμρρρ!". Αχ, έρωτας σκέφτηκα μα αμέσως η σκέψη μου πάγωσε όταν άκουσα την απάντηση του τύπου: "Μωρό μου έχω γραφείο αύριο". Και δεν ήταν οι λέξεις που μ' έκαναν να κοιτάξω πάνω απ' τον ώμο μου μα η χροιά της φωνής. Γυναικεία. Τους κοίταξα. Ήταν δύο κοπέλες. Μια λιάρδα ξανθούλα και μια μελαχρινή φελάχα.Πάντα θεωρούσα τον εαυτό μου πολύ προχώ. Μερικές φορές πιστεύω πως οι gay φίλοι μου είναι πιο συντηρητικοί κι από 'μένα. Μα άλλο να το λες κι άλλο να το βλέπεις. Ή κάνεις.
Λοιπόν στην αρχή ξαφνιάστηκα. Μετά χαλάρωσα. Ίσως να "ενθουσιάστηκα" και λίγο. Μα είπαμε. Πάνω απ' όλα διακριτικότητα. Επίσης με κοίταξαν και λίγο στραβά. Δεν φοβήθηκα τη μελαχρινή φελάχα που είχε να πάει γραφείο. Την άλλη σκιάχτηκα. Την κομμάτια. Γυάλιζε το μάτι της.
Το ένστικτο του σωστού party animal με οδήγησε στο μπαρ. Το κακό με το να σκας σε ένα πάρτι πάνω στο peak time είναι ότι δεν υπάρχει τίποτα στο μπαρ παρά μόνο κρασί. Βρήκα τον φίλο μου και πιάσαμε μια θέση ώστε να παρακολουθούμε τα πάντα πανοραμικά. Είναι μυστήριο συναίσθημα να είσαι sober όταν όλοι οι άλλοι είναι κομμάτια. Πολύ περίεργο. Σου φαίνονται όλα διαφορετικά.
Μα δεν είχα χρόνο να γίνω. Έπρεπε να φύγουμε να συνεχίσουμε τη νύχτα μας αλλού. Εκείνος βγήκε από το διαμέρισμα. Λίγο πριν τον ακολουθήσω συνέβει αυτό: Η εορτάζουσα κατέβρεξε τους πάντες με νερό. Το dance floor έγινε παγοδρόμιο. Τρεις γκόμενες έσκασαν με τον κώλο. Το milfάκι στ' αρχίδια του, συνέχισε να χορεύει. Και οι κοπέλες το ίδιο. Πεσμένες στα πατώματα. Χόρευαν σαν να μην υπάρχει αύριο.
Το αύριο ξημέρωσε. Η μελαχρινή φελάχα πήγε τελικά στο γραφείο της. Άνοιξε το pc της και χάιδεψε τις μελανιές στο λαιμό της. Είδε στο κινητό της ένα μήνυμα: "ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ"
Οι γυναίκες και στα χειρότερα τους είναι μικρές θεές.
Και γυναίκα να 'μουν πάλι γυναίκες θα μ' άρεσαν.
Μα πάλι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου