το μεσαίο δακτυλάκι

Τον φίλησε βαστώντας τον απ' τον σβέρκο. Τον άρπαξε απ' τους γλουτούς να τον νιώσει καλύτερα, γρηγορότερα, βαθύτερα. Του ψιθύριζε στ' αυτί βρομόλογα. Επαναλάμβανε αυτά που έκανε κι αυτά που ήθελε να κάνει: "Στήσε με στα τέσσερα και σκίσε με!"

Πηδιόντουσαν όλη νύχτα. Εκείνος εκσπερμάτωσε τρεις φορές. Ο άλλος πέντε. Σηκώθηκε, φόρεσε την στολή του και του μίλησε: "Αύριο έχω υπηρεσία. Θα σε δω το Σάββατο, σκίστη μου;"



Άκουγα τον φίλο μου με ανοιχτό το στόμα. Δυσκολευόμουν πολύ να πιστέψω ότι είχε γκόμενο ΜΑΤατζή. Άκουγα το παράπονό του με μεγαλύτερη δυσπιστία. Ο ΜΑΤατζής ήταν αποκλειστικά παθητικός.

Παραγγείλαμε άλλη μια μπύρα. Γύρισα και κοίταξα τους θαμώνες του μπαρ. Πιτσιρίκια, μεσόκοποι, άντρες, γυναίκες, καλοβολεμένοι, ρεμάλια. Προσπάθησα να θυμίσω στον εαυτό μου ότι η σεξουαλικότητα δεν είναι υπόθεση άσπρο - μαύρο και δεν χωρά σε στερεότυπα. Μα Ματατζής;!

Ο φίλος μου σαν να μάντεψε τις σκέψεις μου και συνέχισε:

-Και δεν είναι ο πρώτος. Τρεις έχω πηδήξει. Οι άνθρωποι έχουν πολλά απωθημένα. Πηδιούνται καλύτερα και από γυναίκες. Και το περίεργο είναι πως προσεγγίζουν εμένα για τον σκοπό αυτό. Με βλέπεις έτσι; Κρα κάνω. Παθητική ψυχολογία.

Πληρώσαμε, φύγαμε.

Φανάρι Χαριλάου Τρικούπη και Σόλωνος. Μια ομάδα ΜΑΤ στην γωνία. Τρεις, τέσσερις νεαροί με τις στολές τους, τις ασπίδες τους και τα κράνη υπό μάλλης. Προσπαθούσα ακόμα να το χωνέψω. Θυμήθηκα τα λόγια ενός άλλου gay φίλου μου. Εκείνος πηδούσε φανατικό, οργανωμένο οπαδό μιας ΠΑΕ. Ο τύπος ήταν κλασσικός φανατίλας με διαρκείας, κάθε 'βδομάδα στα γήπεδα, τατουάζ στο μπράτσο με το έμβλημα της ομάδας του κι εκδρομές στα εκτός έδρας. Ε, μια φορα την εβδομάδα ο φίλος μου τον έσκιζε.

Σεξουαλικότητα λοιπόν. Οι εννιά στους δέκα αμέσως θα πείτε υπάρχουν οι straight και οι gay. Επίσης οι ίδιοι εννιά στους δέκα είχατε κάποιου είδους επαφή με το ίδιο φύλλο ή καταπνίξατε μια τέτοια επιθυμία.



Η σεξουαλικότητα δεν χωρά σε δύο, τρία ή τέσσερα κουτάκια. Εάν ζουν σε αυτόν τον πλανήτη έξι δισεκατομμύρια νοματαίοι τότε υπάρχουν έξι δισεκατομμύρια κουτάκια. Μα ακόμα κι αυτό δεν είναι απόλυτο όπως απόλυτη κι εφ' όρου ζωής δεν είναι η σεξουαλικότητα κάθε ατόμου. Αλλάζει με τα χρόνια, τους μήνες ή τις μέρες. Μπορεί σήμερα να γουστάρεις στρεϊτίλα κι αύριο κάτι πιο μετροσέξουαλ.

Δεν είμαι ειδικός να παπαρολογώ για τα αίτια μα είναι οφλαμοφανές πως η σεξουαλικότητα έχει στενή σχέση με την ψυχολογία, τα συναισθήματα, τις εξωγενείς επιρροές και την ανατομία του καθενός. Κι αν η ανατομία είναι κάτι de facto (εγώ έχω πουλάκι κι εσύ λουλουδάκι) η ψυχή, το μυαλό και η καρδιά είναι έννοιες ακατάληπτες, άπειρες κι άναρχες.

Εξ ορισμού λοιπόν η σεξουαλικότητα είναι το ίδιο ασύλληπτη έννοια όσο και τα στοιχεία που την προσδιορίζουν. Μέσα σε αυτό το χάος συνιστωσών πως μπορείς να είσαι απόλυτος για την δική σου σεξουαλικότητα;




Ακολουθεί συνομιλία με χρισαβγίτι συνάδελφο:

-Φισικά και γουστάρο μόνο γινέκες! Για κανα μπούστη με πέρασες;

-Όχι βέβαια, αλλά να, ήθελα να σε ρωτήσω, έτσι όπως την έχεις από κάτω και την πηδάς εκείνη από πού σε βαστάει;

-Ξέρο 'γο; Απ' τι μέσι.

-Ε, λογικό. Θα την άφηνες να σε κρατήσει απ' τα κωλομάγουλα;

-Ε... νε, γιατί όχι;

-Έλα ντε, γιατί όχι; Να ρωτήσω, κι αν εκείνη την στιγμή πάνω στο πάθος πλησίαζε το δακτυλάκι της στην τρυπούλα σου;

-Διλαδί πόσο να πλισίαζε;

-Ε, ας πούμε τρία, τέσσερα εκατοστά πριν την τρύπα.

-Ε, εντάξι δεν τρέχι κε τίποτα...

-Στα δύο εκατοστά;

-Στα διο; εμμμ... οκ...

-Στο ένα εκατοστό;

(σκέφτεται)

-Χμμμ... οκ αλλά...

-Αν ακουμπούσε με το δακτυλάκι της την τρυπούλα σου;

(ξανασκέφτεται)

-Ποιό δακτιλάκι;...


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου