είμαι 30 και είμαι καλα!

Άκου να δεις, το ξέρεις αυτό το τραγούδι;

Ήταν χιτάκι της νιότης μου. Πρέπει να πήγαινα γυμνάσιο τότε. Αυτοί και οι Ace of Base ήταν το trend εκείνου του καλοκαιριού που είχα περάσει στην Σίφνο. Θυμάμαι μόνο αυτό το τραγούδι διότι η Σίφνος δεν... Θυμάμαι που χάζευα τα πόδια της μοντέλας κι ο αλεπουδίτσος μου ριγούσε.

Εγώ κι εκείνος είχαμε τραβήξει πολλά χιλιόμετρα για την χάρη των χορευτικών της ικανοτήτων. Ακόμα θα "έτρεχα" εάν επιτέλους κάποια στιγμή το MTV δεν αποφάσιζε να σταματήσει την προβολή του clip.

Μα ο ρυθμός και το συναίσθημα είχαν γίνει πια "συνειδησιακό" αρχέτυπο και κάθε φορά που το άκουγα άλλαζα σταυροπόδι. Όπως αυτό το πείραμα με τους γερμανικούς ποιμενικούς, το 'χεις ακουστά; Που κάθε φορά πριν τους τρατάρουν μπισκοτάκι οι εκπαιδευτές χτυπούσαν ένα καμπανάκι. Ε, μια, δυο, τρεις στο τέλος τα λυκόσκυλα όταν άκουγαν καμπανάκι τους έτρεχαν τα σάλια.

Λοιπόν το ίδιο τραγούδι έπαιξε κι ένα βράδυ στην Αστυπάλαια τον Αύγουστο που μας πέρασε. Ήταν κάπου έξι τα ξημερώματα. Περιμέναμε την DJ να το λήξει παίζοντας τα γνωστά αηδονάκια. Ή Johny Cash. Και τα δυο σε στέλνουν για ύπνο. Στην Αθήνα, όχι στην Αστυπάλαια. Αντ' αυτού έπαιξε Real 2 Real. Όλα τα παιδάκια άνω των 30 ξύπνησαν σαν να τους διαπέρασε ηλεκτρικό ρεύμα. Τρελός χορός. Κανά δυο εικοσάριδες έκαναν να σηκωθούν. Ιεροσυλία imo. Τόση ώρα χτυπιόσουν με Waldek, W. Taylor και Stelar, μωρή εικοσάρα, κι εμείς καθόμασταν στην άκρη μην σου μολύνουμε την αύρα! Νταξ, σε παίρναμε και λίγο μάτι αλλά κάνε μας την χάρη τώρα!

Και τι δεν έβαλε η μικρή θεούλα: Prodigy, Nirvana, Offspring, Τρύπες... Όλα τα '90s παρέλασαν από τα αυτιά μας. Εκείνο το βράδυ νιώσαμε τους κροτάφους μας να γκριζάρουν. Γίναμε λίγο ρετρό. Προσωπικά ήταν η πρώτη φορά που ένιωσα την γενιά μου να αποκτά ταυτότητα. Έτσι απλά. Με πέντε σκουριασμένα τραγούδια. Καταθλιπτικός προσδιορισμός αλλά δε βαριέσαι.

Μακάρι οι εικοσάριδες να αισθανθούν το ίδιο γοητευτικοί όσο αισθανθήκαμε κι εμείς τον Αύγουστο.

Τι έκανα; Μόλις έδωσα την πρώτη μου ευχή σε κάποιον νεότερο;

Εντάξει τώρα...

Πάω να ακούσω Self Esteem...

...και να πιω το τσαγάκι μου...

ΥΓ: Η νεαρά ντιτζέισα της Αστυπάλαιας τώρα παίζει στο Μπρίκι. Το παλιό Μπρίκι στο Παγκράτι. Να πάτε. Δέχεται ΚΑΙ παραγγελίες. Τ' ακούς Φαροφύλακα;