-Γιατί το 'κανες αυτό;
-Ποιο;
-Πέταξες το κουτάκι απ' το παράθυρο.
-Έλα μωρέ! Με την πρώτη βροχούλα θα 'χει λιώσει!
Κι όμως το πίστευε. Πίστευε πως με τα πρωτοβρόχια το αλουμινένιο κουτάκι αναψυκτικού που πέταξε απ' το παράθυρο του αυτοκινήτου θα "έλιωνε" με κάποιον μαγικό τρόπο και θα το "κατάπινε" το έδαφος συντελώντας έτσι στον μαγικό κύκλο του βωξίτη που ως γνωστόν περιλαμβάνει τα εξής στάδια:
1) Το κουτάκι λιώνει απ' την βροχή μέσα σε ένα έτος.
2) Τα μόρια του βωξίτη δεσμεύονται από τα ριζικά τριχίδια των μονοκοτυλήδονων κυρίως φυτών.
3) Με την διαδικασία της φωτοσύνθεσης (γνωστή απ' το διδακτορικό σας φυσικά) ο βωξίτης απελευθερώνεται εκ των στομίων των φύλλων στην ατμόσφαιρα.
4) Τα μόρια βωξίτη συνενώνονται στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας σχηματίζοντας επιμήκεις θυσανοειδείς σχηματισμούς (γνωστοί κι ως χημικές ουρές αεροπλάνων μας-ψεκάζουν-666-φτουφτουφτου)
5) Στη συνέχεια μορφοποιούνται κουτάκια αναψυκτικών και μπύρας τα οποία λόγω βάρους πέφτουν με τη μορφή κουτοβροχής στις εγκαταστάσεις της Τρία Έψιλον και της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας.
6) Εκεί περισυλλέγονται από τετράωρους εργάτες-πάρε-380ευρω-μικτά-κοπελίτσαμου-κρίση-κιετς κι αφού χύσουν εντός των τον πολυεθνικό ιδρώτα τους επαναπροωθούνται στην αγορά.
Ρε κάγκουρα, κακόγουστο υποπροϊόν αυνανιζόμενης κοινωνίας, χειροκίνητη καταναλωτική μηχανή φρέντο και Άσσος international, βουκόλε, Άβερελ Ντάλτον, τυρί, εντάξει στο σχολείο δεν σου 'παν τίποτα ή εάν σου τα 'παν εσύ χαμούρευες την ξανθούλα στις τουαλέτες. Στο πανεπιστήμιο ήσουν απασχολημένος με ΔΑΠ-ΠΑΣΠ-ΚΝΕ κτλ. Στα τριάντα σου κατέβαζες Πέγκυ Ζήνα, Τερζή και τσόντες. Στα σαράντα σου το ίδιο. Στα πενήντα σου ακούς αυτά που ξεκίνησες να κατεβάζεις στα τριάντα σου διότι η σύνδεσή σου είναι dial up 56Κ, όχι αυτή του internet, ρε κεφαλογραβιέρα, η άλλη, η σύνδεσή σου με την πραγματικότητα.
"Εντάξει, δεν του τα 'πανε του παιδιού (εμετούλης), βγήκε μαλακιασμένο!". Ούτε 'μένα μου τα 'πε κανείς, γονείς, σχολείο, φίλοι. Αλλά ποιος πρέπει να σου πει ότι ένα κουτάκι κοκακόας ΔΕΝ αυτοανακυκλώνεται σε έναν χρόνο! Ρε μυζήθρα, σε ποιο σύμπαν ζεις; Ποιος σε κάνει παρέα; Ποια κάθεται να την αυτώσεις; Πώς επιβιώνεις τέλος πάντων;
Ρε γυδοτύρι, να 'ταν το κουτάκι μόνο να πάει στον διάολο. Η μαλακία έχει ποτίσει τον εγκέφαλό σου. Ρέει στο αίμα σου. Ορίζει την καθημερινότητά σου. Είσαι ένας στεγνός, άοσμος κι άχρωμος άνθρωπος.
-Ποιο;
-Πέταξες το κουτάκι απ' το παράθυρο.
-Έλα μωρέ! Με την πρώτη βροχούλα θα 'χει λιώσει!
Κι όμως το πίστευε. Πίστευε πως με τα πρωτοβρόχια το αλουμινένιο κουτάκι αναψυκτικού που πέταξε απ' το παράθυρο του αυτοκινήτου θα "έλιωνε" με κάποιον μαγικό τρόπο και θα το "κατάπινε" το έδαφος συντελώντας έτσι στον μαγικό κύκλο του βωξίτη που ως γνωστόν περιλαμβάνει τα εξής στάδια:
1) Το κουτάκι λιώνει απ' την βροχή μέσα σε ένα έτος.
2) Τα μόρια του βωξίτη δεσμεύονται από τα ριζικά τριχίδια των μονοκοτυλήδονων κυρίως φυτών.
3) Με την διαδικασία της φωτοσύνθεσης (γνωστή απ' το διδακτορικό σας φυσικά) ο βωξίτης απελευθερώνεται εκ των στομίων των φύλλων στην ατμόσφαιρα.
4) Τα μόρια βωξίτη συνενώνονται στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας σχηματίζοντας επιμήκεις θυσανοειδείς σχηματισμούς (γνωστοί κι ως χημικές ουρές αεροπλάνων μας-ψεκάζουν-666-φτουφτουφτου)
5) Στη συνέχεια μορφοποιούνται κουτάκια αναψυκτικών και μπύρας τα οποία λόγω βάρους πέφτουν με τη μορφή κουτοβροχής στις εγκαταστάσεις της Τρία Έψιλον και της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας.
6) Εκεί περισυλλέγονται από τετράωρους εργάτες-πάρε-380ευρω-μικτά-κοπελίτσαμου-κρίση-κιετς κι αφού χύσουν εντός των τον πολυεθνικό ιδρώτα τους επαναπροωθούνται στην αγορά.
Ρε κάγκουρα, κακόγουστο υποπροϊόν αυνανιζόμενης κοινωνίας, χειροκίνητη καταναλωτική μηχανή φρέντο και Άσσος international, βουκόλε, Άβερελ Ντάλτον, τυρί, εντάξει στο σχολείο δεν σου 'παν τίποτα ή εάν σου τα 'παν εσύ χαμούρευες την ξανθούλα στις τουαλέτες. Στο πανεπιστήμιο ήσουν απασχολημένος με ΔΑΠ-ΠΑΣΠ-ΚΝΕ κτλ. Στα τριάντα σου κατέβαζες Πέγκυ Ζήνα, Τερζή και τσόντες. Στα σαράντα σου το ίδιο. Στα πενήντα σου ακούς αυτά που ξεκίνησες να κατεβάζεις στα τριάντα σου διότι η σύνδεσή σου είναι dial up 56Κ, όχι αυτή του internet, ρε κεφαλογραβιέρα, η άλλη, η σύνδεσή σου με την πραγματικότητα.
"Εντάξει, δεν του τα 'πανε του παιδιού (εμετούλης), βγήκε μαλακιασμένο!". Ούτε 'μένα μου τα 'πε κανείς, γονείς, σχολείο, φίλοι. Αλλά ποιος πρέπει να σου πει ότι ένα κουτάκι κοκακόας ΔΕΝ αυτοανακυκλώνεται σε έναν χρόνο! Ρε μυζήθρα, σε ποιο σύμπαν ζεις; Ποιος σε κάνει παρέα; Ποια κάθεται να την αυτώσεις; Πώς επιβιώνεις τέλος πάντων;
Ρε γυδοτύρι, να 'ταν το κουτάκι μόνο να πάει στον διάολο. Η μαλακία έχει ποτίσει τον εγκέφαλό σου. Ρέει στο αίμα σου. Ορίζει την καθημερινότητά σου. Είσαι ένας στεγνός, άοσμος κι άχρωμος άνθρωπος.
Το τραγικο: δεν έχεις πάρει χαμπάρι τίποτα.
Το τραγικότερο: αναπαράγεσαι.
Το τραγικότατο: ζεις δίπλα μου.
Το "τραγικοτεστότερο": ασχολούμαι.
Νόμιζα τόσο καιρό ότι όλοι αυτοί οι μαλάκες που πετάνε τα σκουπίδια όπου βρουν είναι απλά τεμπέληδες. Τελικά πρέπει να σκεφτώ ότι ίσως τους δέρνει τρελή άγνοια. Συμφωνώ ότι είναι αδικαιολόγητοι, κι εμείς κάπου τα μάθαμε, δε γεννηθήκαμε και τα ξέραμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήσκουπιδι ειναι κατι που δεν εχει αξια. κατι που δε μπορει πλεον να χρησιμοποιηθει. κατι που δεν εχει καμια χρησιμοτητα. αυτοι δηλαδη που εσυ πολυ κομψα (κυρια ουσα) λες τεμπεληδες.
ΑπάντησηΔιαγραφήμα ενα τενεκεδακι εκτος απο τις τεραστιες ποσοτητες ενεργειας που απαιτουνται για να φτασει η πρωτη υλη απο τα εγκατα της γης στα χερια τους σαν τενεκεδακι μπορει να ανακυκλωθει.
επισης γραφεις γαμάτα κειμενα ρε!
λολ ρε! το κορυφαίο science project που έχω δει μέσα στο '12
ΑπάντησηΔιαγραφήο κυκλος του βωξιτη ειναι το δευτερο καλυτερο σαιενς προτζεκτ μεσα στο 12. Το νουμερο ενα το επεξεργαζομαι ακομα. θα λεγεται ο κυκλος των χαμενων ποιητων.
ΑπάντησηΔιαγραφή